Kunstgreep
Hatsa, aflevering 2 alweer. En afvaller Sarah krijgt de kans om zich terug te spelen in het spel.
De eerste opdracht speelt zich af op het terrein van een vette staalfabriek uit de jaren ’10. Helaas zonder mister Monopoly, maar met brancards, een drone en een schokkend bord. De kandidaten moeten op zoek naar grondstoffen, deze omsmelten tot balletjes en die weer op een bord naar boven brengen. Kleine twist, het bord schokte zodra Sarah, die in een loods even verderop een zenuwspiraal stond te trotseren, de spiraal zou raken. Sorry goede vrienden, ze heeft die spiraal moker vaak aangeraakt omdat ze uit al haar kieren stond te zweten. Hadden ze net die hele toer met die stenen naar dat plein gehad, vallen al die balletjes weer naar beneden. Daar zakt je broek toch van af. Hoewel sommige balletjes ook vielen door de helpende handen van Annick (laat ze met rust Annick!)
O ja, naast dat schokkende bord, activeerde Sarah met iedere aanraking ook een drone die de rest kon uitschakelen. Op een paar mollen die zich vrijwillig af lieten schieten na, lagen de kandidaten dus de vooral veel tijd in buizen en containers verstopt.
Goed, de kandidaten verdienen uiteindelijk maar €1300 van de €3000 en dat was te weinig om Sarah terug te laten komen. Maar Sarah had al terug geweest als ze tot 50% van de zenuwspiraal was gekomen, dus waarom is ze doorgegaan tot 90%? Waardoor ze dus veel meer drones en schokken heeft geactiveerd? Of ik heb het spel verkeerd begrepen, of ze is de eerste mol die als afvaller naar huis is gegaan...
’s Avonds lokt Daniël Anke naar zijn kamer en in het diepste geheim wordt ze door hem als bondgenootje geclaimd. Anke deelt ondertussen ook wel wat informatie met Froukje, maar die acteert te veel. Wat Froukje dan weer niet doorheeft is dat de mol altijd alles met voorbedachte rade doet en dus zeker niet een willekeurig busje naar de volgende opdracht in is gestapt. Maar dat terzijde.
Opdracht 2 speelt zich af in een te gekke bizarre ruimte, de Winkel van Sinkel.
In een loods vol film props moeten zes specifieke kunstwerken worden nagemaakt met die props en doorgestuurd worden naar Soy, Daniël, Froukje en Anke. Wat Ranomi betreft gebeurt dat snel, want ze zitten in Woodstock maar een beetje van een lekker drankje op het terras genieten.
Terwijl Ranomi en Nabil zoeken en Sander en Annick kibbelen en ze allemaal vissen als vogels neerleggen enzo, stuurt Jurre alle fantasierijke en creatieve kunstwerken een kwartslag gedraaid door naar de Woodstockers. Maar hij laat iedere foto wel controleren, zodat zijn handen schoon blijven als hij daar later op aangesproken wordt.
De Woodstockers rennen ondertussen met en zonder richtingsgevoel de hele stad door, sturen twee foto’s van één kunstwerk door en liggen qua fantasie duidelijk niet helemaal op één lijn met de propzoekers.
Afijn, lang verhaal kort: er wordt slechts één goede foto teruggestuurd en er wordt dus maar €250 verdiend.
Dit zorgt ervoor dat Nabil eindelijk door heeft aan welk spel hij meedoet, er is een mol de boel aan het fucken en alles aan het ontregelen.
Rik is trots op deze ontdekking - of hij heeft medelijden met het lage bedrag dat is verdiend -, dus hij heeft nog wat props in wat kistjes gestopt in een poging de pot nog een beetje te spekken, maar ook dit mocht niet baten. Het lukt de kandidaten niet van één woord de hele zin te maken die Rik zoekt, dus de buit blijft bij €250.
Froukje vindt de groep nog te groot om een duidelijk beeld te krijgen van wie de mol is, maar heeft voornamelijk een gevoel van wie het niet zijn. Haar punten zet ze in op Nabil, Ranomi en Jurre, en dat komt haar duur te staan, want blijkbaar heeft ze daarmee wederom de verkeerde richting gekozen.