Meegaand
Na een kort praatje waarbij Art ons oppept door te vertellen dat de mol zo’n ideale kandidaat is dat niemand het doorheeft beginnen we meteen met de eerste opdracht. Of eigenlijk zeven opdrachten, die binnen een uur gevonden en uitgevoerd moeten worden. En volgens Art wijst het zich allemaal vanzelf, dus kan het eigenlijk niet mis gaan. Het spel speelt zich af op een enorm ruig terrein met een oude papierfabriek waar zich volgens Jeroen “dingen” hebben afgespeeld in de geschiedenis.
Een samenvatting van de 60 minuten: Imanuelle, Thomas en Yvonne stuitten op een muurschildering met de motiverende tekst “You will die”. Roos liep langs een opdracht, die Jochem gelukkig wel zag. Sigrid wist niet meer of ze nou wel of niet een typcursus had gedaan, maar was volgens Sanne toch te jong voor de typmachine . En Diederik en Jeroen zetten na drie minuten de porto even uit (WAAR IS ELLIE?), omdat ze er gek van werden.
Vervolgens stonden de kandidaten die nog wel hun porto aan hadden tegen een onbemande porto te schreeuwen, was Sanne het overtypen zo zat dat ze fraude gaat plegen door het origineel in te leveren, bleken Roos, Jeroen en Diederik ontvoerd te zijn en vond Imanuelle het wel erg verwarrend worden allemaal.
Vervolgens stonden de kandidaten die nog wel hun porto aan hadden tegen een onbemande porto te schreeuwen, was Sanne het overtypen zo zat dat ze fraude gaat plegen door het origineel in te leveren, bleken Roos, Jeroen en Diederik ontvoerd te zijn en vond Imanuelle het wel erg verwarrend worden allemaal.
Uiteindelijk komen er na het uur nog maar zes mensen terug bij Art. Die hen een compliment geeft voor het verdiende geld. Sanne had gehoopt dat Art nog verduidelijking zou geven over de verdwenen groepsgenoten, want ze wil gewoon niet meer dat ze steeds uit elkaar gehaald worden. Maar dat doet Art niet. Hij laat ze in de kou staan. Terwijl ze gewoon een groep willen zijn. Niet om de gezelligheid, maar omdat ze nu niet weten of de drie met een speedboot op weg zijn naar een vrijstelling.
Tegen de tijd dat de avond begon te vallen werd de groep toch wat onrustig. Ze gingen nog steeds niet terug naar het hotel, dus er ging nog wat gebeuren. En dat was ook zo. Ze gingen gezellig naar een horrorkermis waar alle attracties werkten, waar niemand was en waar je alleen af en toe gegil hoorde van het ijzer. Ze mochten ritjes maken in de attracties, maar moesten wel oppassen voor de trigger happy bewakers met een lasergun.
Jochem mocht met zijn rambo gevoel als eerste om te verkennen. Binnen een minuut was hij als een Roos 2.0 verdwenen en reageerde hij niet meer op de porto. Hij bleek gewoon een ritje te maken in een achtbaan, maar dat kwam niet helemaal goed door. Op de terugweg ging zijn vest opeens op en neer en werd het rood.
Sanne mocht, nee moest, als tweede. Ze houdt niet van de kermis, maar voor een groot bedrag en omdat ze maar één keer leeft, wil ze deze keer een uitzondering maken en wel in zo’n ding stappen waarbij je ingewanden in je tenen of bij je hersenen eindigen. Na het ritje schoot de adrenaline door haar lijf en kreeg ze gedachtes die ze nog nooit van haar leven had gehad. Wat de mol toch allemaal in je los maakt. Na nog een flinke sprint in slowmotion was de hel eindelijk voorbij. Maar mocht het nog niet duidelijk zijn, Sanne houdt niet van de kermis.
Imanuelle was daarentegen helemaal in haar nopjes, waarbij ze het gevoel had in een oorlog beland te zijn. Met flink wat ratatatatata ontkwam ze aan de bewakers en kon ze even bijkomen in een attractie. Om de terugweg te overleven (ze moest wel, want haar moeder kijkt), nam ze de prullenbak mee als schild en rende ze alsof de Amerikaanse politie achter haar aan zat.
Thomas durft als soldaat van oranje best veel en ontkwam dan ook prima aan de bewakers. Die attractie doet ie alleen nooit meer.
Sigrid hebben we eigenlijk voornamelijk zien genieten in haar attractie en baalde eigenlijk een beetje toen deze heerlijke ontspanning tot zijn eind kwam. Ze moest nu echt aan het werk. Met haar smetvrees gebruikte ook zij een prullenbak als schild, maar omdat haar benen begonnen te verzuren moest ze die met pijn in het hart achterlaten. En toen werd ze al snel roodgloeiend. Had nou maar achter die prullenbak gebleven.
Yvonne mocht als laatste. Ze zag er wederom heel tof uit vond ze, maar moest eerst nog wel even zien of ze het zou redden. En dat deed ze niet. Ze haalde de attractie niet eens.
Gelukkig is Art toch een beetje trots op ze. Ze zijn niet alleen maar losers.
Sanne mocht, nee moest, als tweede. Ze houdt niet van de kermis, maar voor een groot bedrag en omdat ze maar één keer leeft, wil ze deze keer een uitzondering maken en wel in zo’n ding stappen waarbij je ingewanden in je tenen of bij je hersenen eindigen. Na het ritje schoot de adrenaline door haar lijf en kreeg ze gedachtes die ze nog nooit van haar leven had gehad. Wat de mol toch allemaal in je los maakt. Na nog een flinke sprint in slowmotion was de hel eindelijk voorbij. Maar mocht het nog niet duidelijk zijn, Sanne houdt niet van de kermis.
Imanuelle was daarentegen helemaal in haar nopjes, waarbij ze het gevoel had in een oorlog beland te zijn. Met flink wat ratatatatata ontkwam ze aan de bewakers en kon ze even bijkomen in een attractie. Om de terugweg te overleven (ze moest wel, want haar moeder kijkt), nam ze de prullenbak mee als schild en rende ze alsof de Amerikaanse politie achter haar aan zat.
Thomas durft als soldaat van oranje best veel en ontkwam dan ook prima aan de bewakers. Die attractie doet ie alleen nooit meer.
Sigrid hebben we eigenlijk voornamelijk zien genieten in haar attractie en baalde eigenlijk een beetje toen deze heerlijke ontspanning tot zijn eind kwam. Ze moest nu echt aan het werk. Met haar smetvrees gebruikte ook zij een prullenbak als schild, maar omdat haar benen begonnen te verzuren moest ze die met pijn in het hart achterlaten. En toen werd ze al snel roodgloeiend. Had nou maar achter die prullenbak gebleven.
Yvonne mocht als laatste. Ze zag er wederom heel tof uit vond ze, maar moest eerst nog wel even zien of ze het zou redden. En dat deed ze niet. Ze haalde de attractie niet eens.
Gelukkig is Art toch een beetje trots op ze. Ze zijn niet alleen maar losers.
Terug in het hotel zien we nog wat dramatische beelden van de leegte die is ontstaan door de ontvoering van de andere drie. Tandenborstels die eenzaam in bekers staan enzo.
De volgende dag, de drie zijn inmiddels wel al erg lang weg, komen de overige kandidaten aan bij een gebouw uit series en films. Zij worden de jury in een echte Amerikaanse rechtbank en hier komen de drie eindelijk weer terug. Om terecht te staan. Ha ha.
Ze hebben alle drie een prachtig verhaal ingestudeerd en aan de jury de taak om de leugenaar eruit te pikken.
Verdachte Kijk in de Vegte zegt dat hij die avond met een band moest optreden als de Elvis van the Nederlands. Hij heeft teksten geleerd, een outfit gezocht en er zijn bij optreden zelfs vrouwen in katzwijm gevallen.
Verdachte Schlikker zegt naar Las Vegas te zijn gevlogen en vertelt het zo dat alle klassieke tekenen van het liegen van het verhaal afspatte. Behalve aan haar neus friemelen.
Verdachte Jekel kwam met een zoet verhaal over bevertjes die als in een tekenfilm een klokhuis uit een boom knaagden, waardoor alle kandidaten aan zijn lippen hingen.
Ze hebben alle drie een prachtig verhaal ingestudeerd en aan de jury de taak om de leugenaar eruit te pikken.
Verdachte Kijk in de Vegte zegt dat hij die avond met een band moest optreden als de Elvis van the Nederlands. Hij heeft teksten geleerd, een outfit gezocht en er zijn bij optreden zelfs vrouwen in katzwijm gevallen.
Verdachte Schlikker zegt naar Las Vegas te zijn gevlogen en vertelt het zo dat alle klassieke tekenen van het liegen van het verhaal afspatte. Behalve aan haar neus friemelen.
Verdachte Jekel kwam met een zoet verhaal over bevertjes die als in een tekenfilm een klokhuis uit een boom knaagden, waardoor alle kandidaten aan zijn lippen hingen.
De groep besluit dat Roos heeft gelogen, maar is in shock als het mooie verhaal van Diederik verzonnen bleek. Diederik zegt nog even, in Wie is de Mol?, dat hij een leugenaar is zolang de camera loopt en ontvangt dan triomfantelijk zijn vrijstelling.
Bij de test wrijft Art er nog even in dat het ontdekken van een leugenaar als groep niet goed gaat en dat hij hoopt dat ze solo beter zijn in het ontmaskeren van een bedrieger.
Yvonne is dat niet en is door haar tunnelvisie en slome geklik leaving the building. De groep gaat haar zachtheid missen. En Roos is waarschijnlijk niet de mol.
Yvonne is dat niet en is door haar tunnelvisie en slome geklik leaving the building. De groep gaat haar zachtheid missen. En Roos is waarschijnlijk niet de mol.