31 januari 2016

Wie is de Mol? 2016 | Afl.5


Aflevering 5, 3 al weg, 7 over
Ik was vanavond a little bit confused. Ik dacht namelijk dat ik naar een spel met kandidaten en een mol keek, maar het bleek een spel van een gezin te zijn, bestaande uit drie moeders en vier mannen.
Tijdens het eerste spel viel me meteen op dat Cécile, die naast haar eigen blouse waarschijnlijk ook de blouse van Art had gestreken, een sportbroek droeg. Wist ze al dat ze moest gaan sporten of heeft ze in het busje een koffer verstopt met kleding voor elke soort opdracht? Ik vermoed het laatste. Enfin, de opdracht dus. Er moet op de fiets een route gereden worden naar Art, die met het busje vast naar het eindpunt is gegaan. Taeke wil als eerste om te kijken hoelang ze over de route zullen rijden en om de enveloppen vast te spotten. Hij is zo bezig met zijn eindpunt dat hij de enveloppen over het hoofd ziet. Of hij heeft ze verstopt, hoewel hij tegen Annemieke zegt dat dit waarschijnlijk niet het geval is.De rest gaat er als dolle dwazen achteraan. Tim voorop, van hem wordt verwacht dat hij enveloppen vindt, Annemieke erachter en dan Rop. Die zelf niet op de enveloppen gaat letten, want dat doen de anderen wel voor hem. Klaas is geconcentreerd aan het fietsen, Marjolein is haar porto stiekem aan het loskoppelen en Cécile brengt ons op de hoogte van haar top drie van angsten. Ze heeft er inmiddels twee niet overwonnen, dus het wachten is op een opdracht op een snelweg.
Er worden slechts drie vragen beantwoordt door Taeke. Die overigens lekker droog uit de hoek komt via de porto. Wanneer Rop en Cécile proberen uit te rekenen hoeveel er nu in de pot zit, krijgt Tim weer de schuld van het mislukken van een opdracht. Terwijl we allemaal weten dat dit komt omdat Ellie er niet meer is. Ik bedoel, als Ellie er was geweest was Marjolein echt haar porto niet verloren hoor. En dan had Taeke echt niet de kans om zes enveloppen niet te melden. Etherdiscipline!
Na de opdracht bekent Rop aan Annemieke dat hij haar niet vertrouwde en op haar heeft gestemd. Annemieke vraagt vervolgens aan Rop of hij echt, echt, echt niet de mol is, Rop zweert dat en het verbondje is weer hersteld. Huh?
Opdracht 2 ging goed. De groep moet negen tekens onthouden: tosti, drie-oor, Rop, kapotte tv, appel met handen en voeten en nog een paar. Een van de mollen oppert nog om allemaal slechts één teken te onthouden, maar hier trappen de kandidaten niet in. Vervolgens moeten dezelfde symbolen weer uit het water gevist worden. Hoewel ze niet met de klok mee zoeken, wat ze wel geleerd hebben, haalt Team C vijf symbolen uit het water, Team T twee en Team A nul. Dit kwam waarschijnlijk omdat Annemieke helemaal in haar nopjes was met haar portofoon en dus niet oplette. Ik verwachtte eerlijk gezegd dat Team T (Tim en Taeke) geen tekens uit het water zouden vissen, want die zaten te speuren naar Johnny Depp en zijn Black Pearl. Gelukkig mochten ze aan het eind wel nog even een piratenhol in varen, waar alleen Klaas de kluis van binnen heeft gezien en dus weet hoeveel geld er werkelijk in de schatkist zat. Nou maakt het voor de pot niet uit, want ze weten toch niet meer precies hoeveel erin zit.
Na deze vermoeiende opdrachten gaan we weer terug naar het gezinsbeeld. Er wordt gekaart, gewassen ondergoed uitgedeeld en geld gestreken. Taeke Taekema vindt dat hij genoeg taken in zijn naam heeft en weet de huishoudelijke taken te ontwijken. Hij speelt liever ober.
Ik vind trouwens dat Cécile een pluim verdient. Welke penningmeestter heeft ooit eerder met zoveel liefde op het geld gepast? Ik bedoel, ze bevrijdt het uit de klamme kontzak van Klaas, strijkt het netjes glad en bewaart het in een zwarte neplederen penningmeester-portefeuille. Ze weet niet precies hoeveel er in zit, maar is dat nou echt zo belangrijk? Voor deze groep blijkbaar niet. Al is het geld niks waard, Ellie staat erop en daar gaat het om.
Als laatste de opdracht op de Brug naar nergens. Die uiteraard mislukt, want alle zinnen moeten volgens een kruisende estafettevorm naar de overkant gebracht worden. En alles moet kloppen. Moedig dat ze er überhaupt aan begonnen zijn.
En toen de test. Ik begon halverwege de vrezen, want opeens kreeg ik spijt dat ik had gespreid en voelde ik dat ik een hoop punten kwijt zou gaan raken. En dat gebeurde ook. Ik weet nu in ieder geval zeker wie de mol is. Denk ik. Hoop ik.
Maar wie er ook uit gaat, Art blijft er sowieso tot het eind in. En dat is prettig, want die ziet er verdomd goed uit daar met die Dominicaanse achtergronden.